-
1 suçlu
вино́вник (м) вино́вный престу́пный* * *1.виновный, виноватый2.преступник, правонарушитель
См. также в других словарях:
suçlu sayılmak — suçlu olduğu kabul edilmek Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse suçlu sayılmaz. Anayasa … Çağatay Osmanlı Sözlük
suçlu olmak — suçlu sayılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
suçlu — sf. Suç işlemiş, suçu olan (kimse), kabahatli, mücrim Suçluların ani, delice hareketleri gizli kalabilirdi. A. Gündüz Birleşik Sözler adi suçlu potansiyel suçlu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller suçlu sayılmak suçlu olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
